ORAIN JA EZ DA EGITEN,
BAINA NIK EGINGO NUKE ORAINDIK
Joan Merli-ri Orain ja ez da egiten, baina nik egingo nuke oraindik:
galera bat gauez harmatu
edo galeoi bat
bela-oihal finenez
eta nire zori bereko ehun piratarekin.
Ez galdetu zein itsaso zeharkatuko genituzkeen
—adorea beharrezko luketenak.
Orain ja ez da egiten, baina nik egingo nuke oraindik:
lagunak zilar eta urre lapurrak lirateke
eta lapurrak l irateke halaber perlarik agertuz gero
—nik soil-soilik maitasunez lapurtuko nuke.
Iruzurrez,
gogo onez ez baletoz,
portuetako neskatxak lapurtuko nituzke.
Eta ziurdakit irla bat aurkituko dudala
nire dohaiak ezkutatzeko egokia;
eta han oparirik ederrenak ordainarazi
dontzeilei, ene erresel azpian.
Itsasoaren mende, belak zabalik,
kapitainik suharrena izan nahi nuke.
Orain ja ez da egiten, baina nik egingo nuke oraindik:
—amodio baten iruzurra sufrituz gero—
itsasoaren mentura nire bizitzari atxiki
eta hain joan urrun, non itzulia ezina litzaidakeen.
Oi, untziak nire maiteñoaren izena balu!
—hainbesteko mineriaz, unatuko litzateke itsasoa.
|
ARA NO ES FA, PRO JO ENCARA HO FARIA
Ara no es fa, pro jo encara ho faria: / una galera armaria de nits / o un galió / amb les veles més fines, / i amb cent pirates com la meva sort. / No pregunteu quines mars fendiríem / —foren aquelles on calgués valor. // Ara no es fa, pro jo encara ho faria: / ells foren lladres de l'argent i l'or / i foren lladres si perles hi havien / —jo robaria només per amor. / Fos amb engany / si de grat no venien, / jo robaria les noies dels Ports. // I encar sóc cert de trobar una illa / on les penyores pogués amagar / i fer pagar les més belles estrenes / de les donzelles sota el meu capçal. / Al pler del vent, desplegades les veles, / voldria ésser el més brau capità. // Ara no es fa, pro jo encara ho faria / —si d'un amor sofrís el desengany— / lligar l'atzar de la mar a ma vida / i anar tan lluny que no pogués tornar. / Oh, si el vaixell duia el nom de l'amiga / —de tant d'enyor llanguiria la mar.
© Joan Salvat Papasseit
© itzulpenarena: Gerardo Markuleta