ORAINDIK ERE TRANBIA

 

D. Carles-i

Tranbiako neskatxa, liburuan dun begirada

eta orria irisatu egiten dun

                                      desiaturik sentitzen baita.

Eta kobratzailea kezkatan zabilen orria bueltatuko ote dunan:

 

hire begiak ikusteko baino ez!

 

Zangoak bai, bistan ditun eta;

                                          eta galtzerdiak fin askoak ditun;

                                          eta hi heu haiz tranbia osoa.

Baina begiak ez zaizkin ikusten.

 

Eta hain dun argia hire eskua

non arrosa koloreko bihurtzen duen hire gerruntze gorri bizia;

                                                                                        eta hire zapia, lisibatik atera berria dun.

Baina begiez ez zakinagu ezer!

 

Eta ni oraintxe jaitsiko banintz? —Ez niken sekula jakingo hire

No! Orain jaitsi naun! begien berri...

 

 

ENCARA EL TRAM

Noia del tram, tens l'esguard en el llibre / i el full s'irisa / en veure's cobejat. / I el cobrador s'intriga si giraràs el full: // sols per veure't els ulls! // Que les cames se't veuen / i la mitj és ben fina; / i tot el tram ets tu. / Però els ulls no se't veuen. // I la teva mà és clara / que fa rosa el teu cos de tafetà vermell, / i el teu mocadoret ha tornat de bugada. / Però els ulls no els sabem! // I si jo baixés ara? —Mai no et sabria els ulls... / Té! Ara ja he baixat!

 

 

 

© Joan Salvat Papasseit

© itzulpenarena: Gerardo Markuleta

 

 

"Zenbait poeta katalan / Antologia" orrialde nagusia