Uda gau bat fabrikan
II EKITALDIA (Eskenatokia hutsik dago, To eta No txirrinduz iritsiko dira, oholtzara igo eta pentsakor neke handiarekin aurreratuko da To, oinak arrastaka dituela, bakarrizketan bezala.) To- Fabrika hustua noiz bihurtzen da fabrika abandonatua. Pertsona bat hustuta dagoela noiz esaten da, eta pertsona abandonatua zer da? Inork ba ote daki hori? (Pentsakor.) Zer ote da makinen zoriona? Aspaldi irakurri nuen, noizbait makinak zoriontsu zirela baina jendea ez, dirua zoriontsua dela baina jendea ez. (Buruan hazka eginez.) Ez dakit ba, ez dakit ba... (Jende aldera begira jarrita, jendeari mintzo.) Bai, fabrika hau hutsik dago, teknikoki hutsik, baina hor barruan gauza mordoa dago. Eta ba al dakizue gauza bat?, ba fabrika hori ez dela fabrikaren mugen barruan kabitzen, fabrika horrek hemen kanpoan ere jarraitzen duela fabrika izaten, eta gu ere bagarela abandonatu nahi ez dugun fabrika honen parte. (Astiro dabil eskenatokian, pentsatzeari utzi gabe.) Izan ere hemen hasi gara No eta To, To eta No jendea bildu nahian, baina denok, edo ia denok, jende asko nolanahi ere, lan horretara jartzen ez bagara, ez dugu ezer txukunik aterako. (Hoska.) No! No!, non habilen? Etorri hona!, jendeari azaldu egin behar zionagu zertan ari garen. (No, lepoan aitzurra hartuta, atzetik agertu eta aurreratu egingo da.) No- Aizak To, lagundu iezadak, hartu pala azkar. Fabrikaren defentsa antolatu behar diagu, hor barruan dauden makinak, tresnak, zomorroak, mamuak, hitzak, babestu egin behar dizkiagu, gureak dituk!!! (Besotik helduta tiraka hasiko zaio.) Orain ekin beharra zagok, ez duk esplikazioak ematen hasteko garaia. Azkar, mugi! To- Aizan, laxaitu hadi, e! Nik, berriz, uste dinat baietz, oraintxe dela esplikazioak emateko unea. Heuk esan dun lehen duintasunaren industria piztu behar dugula, horretara gatozela. Ba hori egiteko indar handia behar dun, eztarri asko, ahots mordoa, oinak eta hankak erruz, urrats ugari, pauso pila… Bestela dena, (Berariaz astiro ahoskatuz.) txakurraren salara joango dun. Nik ez dinat makinak zoriontsu izateko lan egin nahi, ez dinat nahi batzuk aberastu, lurra, airea eta ura kakaztu, eta gero denok pobreago izateko lan egin nahi. Ez dinat nahi goizero jendea etxetik ateratzea bere pobrezia, bere miseria irabaztera. Hau inguru arriskutsua dela adierazten din hesi horrek, baina hesiaren alde bietan zagon hemen arrisku latza! No- Horrexegatik ba, To! Juxtu-juxtu akordatu gaituk garaiz. Fabrika hustua defenditu beharra diagu. (Aitzurra erakutsiz.) Aitzurrekin, palekin, arrazoiekin, hitzekin. Guk orain berriz ere fabrika hau lagatzen badugu galdu egingo diagu. To- (Txiste erraza egin nahian, tailerra seinalatuz.) Galtzeko handi samarra dun ba! No- Aizak, adarrik ez, e! To- Barka No, baina presaka ibilita ez dinagu ezer irabaziko. Oraintxe esatea egin dun, palekin eta aitzurrekin bai, baina hitzekin eta arrazoiekin ere defenditu behar dugula fabrika. Arrazoiak behar dizkinagu, arrazoi onak! No- Bai, arrazoi onak eta hitz ederrak ere bai, baina baita aitzurrak eta palak ere, (Jendeari begira jarrita.) eta batez ere jendea. Jendea behar diagu! To- (Bat batean argitasuna egin balitzaio bezala.) A bai, jendea. Hori-hori; jendea, hi eta ni bezalakoak. No- Hi eta ni bezalakoak; eta bestelakoak ere bai! To- (Gogoz kontra bezala.) Hi eta ni bezalakoak, (Hitzak arrastaka esanez.) eta pixka bat diferenteak ere bai. No- Hi eta ni bezalakoak; eta oso-oso diferenteak ere bai! To- (Kostata, behartuta bezala.) Bale, batzuk gure oso-oso diferenteak ere bai. (Egoskor, amore emanez hala ere.) Baina denak pertsonak, ezta? No- Jakina, pertsonak behar dizkiagu, pertsona asko, edozer egin nahi dugula ere ahalik eta pertsona gehien elkartzea beharko diagu. To- Hortaz garbi zagon zer behar dugun: jendea eta arrazoiak behar dizkinagu. Jendea eta arrazoi onak. No- Bai, eta hitzak eta arrazoiak garrantzitsuak dituk, baina alferrik dizkiagu arrazoirik onenak eta hitzik ederrenak jenderik gabe. To- Baina jendea, arrazoiaren heldu lekurik gabe, eta edertasunaren grina eta poza gabe, manejatzen erraza dun, olde, masa, artalde bihur zitekeen. Eta ez dinagu behar bere miserian konforme bizi den jendea. Jende ekina, jende erabakia, ameslaria. No- Bai ekina, erabakia, ameslaria, baina batez ere jendea. Jenderik gabe basamortu izango dituk gure ametsak. To- Aizan No, uste dinat hasi naizela ikusten fabrika hustua eta fabrika abandonatuaren arteko aldea zertan dagoen. (No-rengana konfiantzan, belarrira kontu txiki bat esan behar balio bezala hurbilduz.) Fabrika hustua barrua ezer gabe utzitako fabrika dun, gauzak egiteari, fabrikatzeari utzi diona, eta garai bateko oroitzapenak bertan bizi dituen fabrika dela uste dinat: garai bateko aztarnak, oihartzunak, pasadizoak, kontakizunak, istripuak, miseriak, garaipenak… Fabrika abandonatua, berriz, pentsatzen dinat ahaztu egin den, edo betiko ahaztu egin nahi den fabrika bat dela, ahazmena eta memoria eza fabrikatzen duen faktoria edo tailerra. Zer irizten dion? No- Ba iruditzen zaidak oraingoan oso aldrebes ere ez habilela. Eta horrexetan ari gaituk hemen, fabrika hau abandonuaren kontra defenditu nahian, eta horretarako jendea behar diagu. Izan ere fabrika abandonatzen badugu, lekutan geratuko duk, (Modu hanpatuan esanda.) gure duintasunaren industria. To- Baina abandonuaren kontra, zer egin? No- Ez duk horren zaila, abandonuaren kontra gogora ekarri behar dizkiagu abandonuaren ondorioak eta arrazoiak, abandonuaren kontra geure hitzak eta arrazoiak bilatu behar dizkiagu, elkarrekin banatu gure ilusioak eta beldurrak, inguru arriskutsuetan sartu, elkarrekin banatu gure orduak, jakiak, arropak. Eta jendearekin hitz egin, asko hitz egin eta entzun. (Urrunean zerbait entzuten da, abandonuaren kausak eta abandonuaren kontrako arrazoiak, datuak pare bat ahotsek esanak edo.) Ez al duk entzuten, To? Ez al duk ezer aditzen? To- Bai, bai, aditzen dinat zerbait. Kantu moduko bat aditzen dinat. Zer dira, txakur baten murrungak? Zer dira, Santa Eskeko koplak? Gabonetako loteria? Pastoral bateko arizaleak… ? Goazeman, goazeman azkar No, ea hor nonbaiten geure arrazoiak indartzeko modurik topatzen dugun, goazeman arrazoi berrien bila, jende artera. (No eta To eskenatokitik desagertu eta datuen esatariak sartuko dira aire zalapartatsu eta ero batean, mantra baten eran datuak botatzen dituztela.)
(Aurpegia zuri-beltzez margotuta, amerikana eta baserritar txapel bana jantzita agertuko dira bi datu esatariak.)
(Etena eta isilunea.)
(Elkarrizketan.)
(Etena eta isilunea.)
(DE 2, jendea metrallatzeko keinuak eta hotsak eginez.)
(KRI KRI KRI KRI hotsa aterako dute esatariek, eta teniseko pilotak botako oholtzan.)
(DE 1ek inbutua hartu, eta pilula kaxak bertara botaz, onila muturra DE 2ri ahaon sartu eta horiek irents ditzan saiatuko da.)
(Etena.)
(Argiak itzali eta piano pareko fokoa piztuko da ondoren.)
Uda gau bat fabrikan
II EKITALDIA |