ILARGIAREN ALDERDI LITERARIO BAT
Xalbador

Herria, 1973
armiarma.eus, 2019

 

Mendian galdu direneri              

 

                                 1

Gauza triste bat publikatzeko kantatzerat naiz abian;

horra zer berri zabaldu zaukun berriki Eskual Herrian:

laguntza faltak berekin duen pairamenaren erdian,

hiru gizonek beren bizia galdu dutela mendian.

 

                                 2

Etziren gure arrazakoak mendian galdu direnak,

Jainko Jaunaren bixtan ordea anaiak girade denak;

kolorez beltzak izana gatik, heiek ere ama banak,

bertzek bezala sofriturikan, mundu huntarat emanak.

 

                                 3

Afrikatikan hunat zatozin, eginik bide luzea;

ezin jasana zuketen nunbait herriko ezin bertzea;

beren bizia hobetu nahiz, gosez ta hotzez hiltzea;

bas'ihiziek gorenaz dute halako heriotzea!

 

                                 4

Diru zuteno laguntzaileak bazituzten ene ustez,

bainan zonbaiten karitatea egiten da diru hutsez;

hartarik kanpo axola guti bertzen arima gorputzez;

gauza horrek nau orroit arazten Judasez eta Jesusez.

 

                                 5

Ezin bertzea berekin dauka betitik herri pobreak,

hango jendea tirriatzen du bizi modu bat hobeak;

haren ondotik zabiltzalarik, hil dira dohakabeak...

Ai! Ezpeletan aurten nolako primaderako loreak!

 

                                 6

Bas'ihiziak gerizatzeko badute lege bipilik;

heietan zonbait ihiztatzeko ez du gizonak pegilik;

eta jendeak norbaiten faltaz mendian goseak hilik...

Lege horien sustatzaileak gelditu dira ixilik.

 

                                 7

Boteretsuak ilargiraino igan zauzkigun orduan,

nehoiz bezanbat injustizia ikusten dugu munduan:

batzu dirutan emokatuak, gako guziak eskuan,

eta bertzeak ogia galdez, biziaren irriskuan.

 

                                 8

Dirua deno gure nagusi, ikusiren da holako:

aberatsentzat atekak zabal, hertsi pobrearendako;

iduritzen zaut, gizona bada erreprotxurik gabeko,

bidea libro behar lukela nahi lekurat joaiteko.

 

                                 9

Arrotz horiek horrela hiltzen ikusiz gure artean,

nolaz eduki ginezake guk kontzientzia bakean?

Orroit gaitezen, atsalde batez, Galbarioko gainean,

gu guzientzat hil izan zela Jesus kurutze batean.

 

                                 10

Jesus maitea, otoitzez nago kurutzearen oinetan,

ixuri duzun odol saindua ez dadila debaldetan;

gure lurrean hil zure haurrak harzkitzu, otoi, besotan,

arraza berex eta mugarik ez den erresuma hortan!

 

ILARGIAREN ALDERDI LITERARIO BAT
Xalbador

Herria, 1973
armiarma.eus, 2019