IZAR DA GAUA
Nire bideak barna
bakarrikan noa:
bidearen luzeak
goibeltzen gogoa.
Arrats apalean da ...
gau beltzak egoa
zabalduko geldika
ilunduz geroa.
Orra, baina, zerua
argi lorez izar.
Nire barneko muinak
poz-ikara dardar.
Noan aurrerantzean
bideak barn(a) azkar,
naiz-ta biotz-begiak
atsekabez negar.
Ioandako eguna
opaz enauzu min:
datorren gauak ere
enau iarten samin.
Ludi zear dabilen
maitasunak sorgin
piztu baitit gogoan
arg(i) itzali-ezin.
© Iokin Zaitegi