ZURE UZTARPEKO

Gogoz onesten zaitut, Iaun agurgirria,

soinean artu baitut zure uztarria:

berorixe dut grina txarren lokarria,

iarritako zam(a) arin duket ekarria.

Ongi leporatzeko lotu dut edea,

gero ipurukoa leuntzeko nekea:

purpuxetez ederrik bekoki-aldea,

gainean ardi-larruz estali elea.

Burniz egin didazu ozka zuretarra,

suz erre biotza ta gaineko bizkarra:

marru egin nun arren, odol-kei-aparra

iarioan, Zeu zaitut nagusi bakarra.

Lur-etzeak irauliz, urratuz ildoa,

orrela betea dut betiko arloa:

atzean badabilkit mika sail saloa,

eztantzut eder zaidan basoko zozoa.

Onatx, adar baten gain lotu zait, pinpirrin

txori bat, nik ordea Zerau zaut. .naitemin:

okuntza-luberriak dario ke-lurrin,

kurriloak lerroan doaz egan arin.

Uztarpeko danaren adore bikaina!

aintzinetik zoazkit, zeruko Itzaina:

nagiak ar ba'naza, sar akuilu-gaina,

oiuz zizta nazazu, bizkortzeko aina.

Inoiz beldur enadin, zakizkit orain latz,

eztenka ta ziztaka, eten bage garratz:

zauritu bearrean baikaituzu beratz

sendatzen ta zerura eramaten aratz.

Biarritze'n 1960' gko. Azilak 22

© Iokin Zaitegi