BIDEA GALDUTA

 

Udaberri-argitan amets axkurez blei

sumatu dut gogoa: eguzkiak dirdai ...

Zozoak bezalatsu barne-txoriak dei

mendiruntz ioateko, sortu nairik aznai.

 

Baso zarbatsu zear aldapak gaingora

nere oin beldurtiak zuzen ditut ilun:

ni ner(e) eskuko bainaiz, nere naiak nora,

ara noa bipilki zorion-belar-zun.

 

Iluna kozkortuxe galdu dut bidea,

ta galbear gorrian nauzu biotzilik:

erreka zabal baten urren ugaldea.. .

eztakust zubi, ibi edo txaluparik.

 

Ibai andi hegiak gora noa zuzen,

biotz-gozagarri dut ur bizien otsa:

goruntz io dun norbaiten aztarnak arkitzen

ditut or-an-emenka, pozetan biotza.

 

Nik bezala bidea galdu zun bidazti

-aztarnak ote diran gogora zait minez:

basoan bakarrik naiz, ozkarbiak ezti

dari(o), izar baitago, nitzaz oarkabez.

 

 

 

© Iokin Zaitegi

 


www.susa-literatura.eus