Zure eskuez eta gezurrez
1949
Harriak bezain larriak
kartzeletako kantuak bezain tristeak
zama abereak bezain sendoak eta astunak
ume gosetuen aurpegi goibela diruditen zure eskuok!
Arinak, erleak bezain langileak
esnez beteriko bularrak bezain beteak
natura bezain suharrak
azal latzaren azpian, txera eta adiskidetasuna
gordetzen duten zure eskuok!
Ez da gure mundua idi adarren artean zurkaizten
zure esku artean eusten dio.
Ah, zer nolako jendea gure hau!
Gezurrez elikatzen dute
gose denean
ogia, haragia duenean ments
egundo ale bat ahoratzerik izan gabe
mundu hau frutaz beteta uzten duena!
Ah, zer nolako jendea gure hau!
batez ere Asiakoa, Afrikakoa,
Ekialde Erdi eta Hurbilekoa,
Ozeano Bareko uharteetakoa,
eta ene herrikoa,
hau da, gizateriaren ehuneko hirurogeita hamar baino gehiago,
aihergabea da, zaharra,
bere eskuak bezala azkarra eta gaztea den arren...
Ah, zer nolako jendea gure hau!
Zuek Europa edota Ameriketako anaia-arrebok
erne zaudete, bipilak zarete
baina gaizki hartzen uzten duzue zeuen burua
zeuon eskuak bezala, azkar hartzen uzten duzue...
Ah, zer nolako jendea gure hau!
Gezurra badiote antenek
gezurra badiote errotatibek
gezurra badiote liburuek
gezurra badiote afixek, arkupeko kartelek
gezurra badiote pantailan neskatxen zango biluziek
gezurra badio otoitzak
gezurra badio sehaska kantak
gezurra badio ametsak
gezurra badio biolin joleak kabaretean
gezurra badio ilargi argiak
gure egun etsietako gauetan
gezurra badio hitzak
gezurra badio koloreak
gezurra badio ahotsak
zure eskuek ez beste guztiek
mundu guztiak eta gauza guztiek gezurra badiote
honegatik da
buztina bezain sotilak izan daitezen
ilunpea bezain itsuak
ardi txakurra bezain ergelak
eskuok inoiz jaup egin ez dezaten
eta ankerkeria hau, merkatarien erresuma hau
amai ez dadin
mundu hilkor honetan
bizitzeak ederra behar zukeen mundu honetan...
© Nazim Hikmet
© itzulpenarena: Iņigo Aranbarri