Bi zakurrak
Artola, Ramon
Biyetan chikiyenak
bi belarrik motzak,
zituben, bañan oso
letagin zorrotzak;
besteak letagiñak
onak etzituben,
bañan oso belarri
ederrak zituben;
eta ala zirala
gertatutzen biyak,
bein topozturik ziyon
belarri aundiyak
esan pasatzekoan;
-agur lagun zarra,
eztaramak kaskezur
ori gauza charra;
¿zein merkatutan saldu
dituk belarriyak,
bat beren iretzako
gorde gabe, biyak?
eltze kirten gabe bat
dirurik buruban,
ai zer gauza ederra,
abillen munduban;
eta besteak ura
penaz aitu arren,
nola ustez ark ainbat
indar etzekarren,
etzion nai izandu
itzikan eranzun,
isill isillik zion
esan dana entzun;
bañan alako batez
azpitikan gora,
begiraturik ari
parrezko abora,
ikusi zion arena
onik etzubela,
ortzadura guziya
galduba zubela,
non bait lenaz borroka
asko egitietan,
eta ontaz eldurik
aundiyari bertan,
asi ziran borroka
oso gogor biyak,
eta itsatsirikan
aginak chikiyak,
aundiya ezin elduz
zan artean ari,
belarriyak atera
zizkan aundiyari.
.................
Chikiya gelditu zan
ortz ederren jabe,
aundiya ortzik eta
belarririk gabe;
irakurtza onek du
kontu au esaten,
panparroi burlosoak
entendi dezaten.
|