X-X

Zabaleta, Pedro Martin

 Ez dakit nor zeran,

 ez dakit nongoa zeran.

 Ez dakit ezer.

 Zure irripar kilikagilea dakit

 automobilean zenijoazenean.

 Zure eskua bolantean

 zigarrilo piztua behatzetan.

 -Maite, ez ahal zatoz nirekin,

 -galdetu zenidan-

 maitasuna egitera.

 Hamar mila lira nahi zenituen

 maitasunaren prezio.

 Ta zure automobil deportibua zebilen

 etxe haiei bueltaka.

 Ta buelta bakoitzean

 irripar bera zenuen ezpainetan,

 kilikagile,

 Erromako gabean.

 -Gustatzen ahal zaizu

 maitasuna egitea, galdetu nizun.

 -Bai, erantzun zenidan.

 -Ez dizut sinesten.

 -Ez didazu sinesten,

 galdetu zenidan, harriturik.

 -Ez.

 Ta berriro joan zinen

 kaleari bueltak ematera.

 Ta triste geratu zinen,

 plazer bila ez nebilelako.

 Ez dakit nor zeran,

 ez dakit nongoa zeran.

 Behar bada ez dut inoiz jakingo.

 Baina,

 ez dut ahaztuko

 zure automobila

 ta zure irripar zabala.

 Ta zure zigarriloa bolante ondoan.

 Ez ditut ahaztuko

 zure begi triste margotuak.

 Ez dakit nor zeran,

 baina ez zaitut ahaztuko.

 ***

 Kainabera ekarri du gizonak

 lanbroeuri potzutik arrainak ateratzeko.

 Ez, oraindik ez dago ezer

 potzuan

 Urik ez dago oraindik

 tantanik potzuan.

 Hogei urte igaro dira

 Ta

 ez, oraindik ez dago ezer

 aspaldiko amu erdoitua baizik.

 Ta kainabera

 Ta gizona dago egon egon egon...

 Lanbro potzua agortu zen

 Ta

 ez, oraindik ez dago ezer

 potzuan.

 Sortuko ote da -auskalo- ezer

 potzutik.

 Amua erori zen aspaldi

 Ta kainabera dago bakarrik

 Ta gizona dago egon egon egon

 lanbro potzuan sortu ote den arrainik.

 Ta

 ez, oraindik ez dago ezer

 potzuan.

 Ta eguzkiak jo du lehorte

 kixkaliz kainabera ere

 Ta hausi da kainabera ustela

 zatiak zatitu dira

 zati zatituak galdu dira.

 Ta gizona dago egon egon egon

 besoak hutsik tente

 Ta

 ez, oraindik ez dago ezer

 potzuan.

 Ez dago potzurik

 gizona dago bakarrik

 lanbro berrien zai

 noiz sortuko den potzurik

 nork ekarriko ote dion kainabera

 nork emango amua

 nork erantsiko amua

 Ta

 ez, oraindik ez dago ezer.

 Ia ez dago gizonik.

 ***

 Lo egingo nuke. Lo luze bat.

 Profesorea hitzegiten ari den bitartean.

 Lo egingo nuke.

 Profesorearen hitz aspergarriak entzutean.

 Ta akaso,

 hurrengo eskolan nire burua erna

 egongo da.

 Lo egingo nuke. Lo luze bat.

 Eskolan bertan,

 oherik balego.

 Ta oraindik bost minutu,

 lau eta bat

 aspertze hamaigabe hau

 akatu aintzinean.

 Lo egingo nuke, ta. Lo luze bat.

 Sermoiak eleizarako

 arguimenduak eskolarako.

 Aspertu da hitza, ta izana

 eskolan, sermoi entzuten nagoen artean.

 Total aspertu,

 asperra bera naiz

 poesia hau egiten dudan unean.

 Betor azken ordua,

 klase hamaitzeko ordua, azkena.

 Jausi bekio ideia bat burutik,

 bat bakarra, berria dadina.

 Gogapen pertsonala,

 bere buruak asmatua.

 Oraintxe etorri zaio:

 klasea hamaitu du.

 ***

 Hostoaz jazten doaz apal

 arbolak, euri tanta banatan.

 laino dabil arratsea oraino.

 Musika eztian ozpina doa

 aho sapaiarentzat gordina

 oraino non denik jakiteke ametsa

 ilusio hutsetan asmoa.

 Udaberri udazken iduri, hotz bilosi

 Odol tanta banatan doa bizitza

 akabatzen -oraino ez dago odolik.

 Ahalge lurruna.

 Nondik sortua ez dakit

 ozpina da, bihotza lotua amildegi gainean.

 Oraino hostoaz doaz apal

 arbolak, euri tanta banatan

 Ez dago hutsunean besterik.

 Lainoa hesitzea gurari.

 Jostailu hautsia

 da gizona, pauso bakoitzean bakarrago

 dago.

 Hostoak oraino orlegi iduri bakarrik

 udaberri udazken giroan.

 Kainabera ekarri du gizonak

 lanbro uretatik arrainak ateratzeko.

 Urdin ta eguzki non dira?

 Ta Jainkoa non da?

 Non da?

 Joan da?

 Ez dago?

 ***

 Joan zaite, joan

 oraino laino da

 oraino kanta ari da

 Arratsea doa

 hitz hutsetan, kantuetan.

 Joan, arratse, joan,

 oraino laino da

 oraino kanta ari da.

 Zorabioz asmatzen duzu

 zer den

 oraino Jauna non den

 oraino laino den

 triste.

 Eguzkiaren printzak jausi dira

 tantanka

 oraino laino da.

 Musika ari da oraino.

 Tantanka

 eguzki printza jausiak.

 Joan zaite, joan.

 ***

 Ez itzali irratia,

 utzi kantatzen

 utzi esaten maitasun ezina.

 Diskuak bueltaka utzi

 ritmua entzun,

 eta oinak eragin.

 Utzi dena gela ilunean

 xamurki bihotz ezean sartzen.

 Inongo hizkuntza guztiak

 melodia erromantikuetan

 eztiki igotzen.

 Ta bakarrik egotean,

 sentitu irratian

 urruti adiskide ezezagunak

 lokal itxietako musikekin

 inguruan eduki.

 Ez itzali irratia

 ta utzi kantatzen.

 Noizbait aileatuko da,

 noski,

 zure melodia,

 lelo maitea

 maitasun hitzetan gazia

 Liburu serioak baztertu

 mahai aldrebesaren kantoian.

 Ta gero,

 entzun, non zaudenik jakin gabe.

 Utzi joaten,

 ta egon,

 barnean ozpina ezin edanez.

 Ozpina xurgatu, tantoka.