Buru ta biotz
Markiegi, Peli
-Biotz, atozkit. Bakarrik gaude.
Ixil geldia inguruan.
Leio bi oiek itxi barrutik.
Geldi bedi lurra kanpoan.
Bion arteko yardun gozo au
luzatuko al gaurkoan,
maite-minduen ase-eziņezko
ixil-autuen giņoan.
Etxape baten biok bizi ta
ia ez gera ezagun;
nolaz duzu? auzoko izanik,
nolaz alkarren ain urrun?
Zu bide-zaitut bizi-kutxa nik:
Yainkoak len-egunean
lur-gizantz ari eman-bizia
nabaitu zenun unean,
bularrak beingoz puztu zenitun,
ta, aldiz, irauli emakor,
zabal zenien lagunai ere;
zuri beraz dizute zor
bizitz-arnasa. Geroztik emen.
barnean zaitut nabari
yarmi ta yarrai ordutikako
bizitz-banatze lanari.
-Baiņan, ta nolaz dakizu ni noiz
nazun Maite'k ukitua,
ala ba-dudan kezka zitalik,
ala Poz'ek naun artua?
-Alperrak yo antz, motel-motelik
zabilkit orain agian,
itsas geldian txalupa antzera;
gero lauoinka bizian,
basa-beor lez, punba ta punba
bular guzia astinduaz.
Nora bidean? Nori yarraituz?
Zeren billa alako suaz?
-Nere gogaien aldatze-berri
norgandik duzu yakiņa?
Erakus, arren, bion arteko
zubi ezkutu sorgiņa.
-Aize zakarrak zurrunbilloan
paper apurrak bezela,
jirabira itsu nasi zoroan
or narabiltzu nai ala.
Or nonbait duzu amets-iturri,
negar-osiņa ere urbil:
nere gogaien arauera arin
oietan oi nuzu murgil.
Zuregandik dut eragin zoro,
nerez ez bait-naiz aldakor;
pake-giroa besotik, ba-dut
zuzen-ibil-bidetxior.
Oztopo bage nenbilke ortik
ez bazinduket barnean
irritsametsak margoz yantziaz
bide-okertze lanean.
Biok eskuak alkarri lotuz,
gaiten gaurgeroz lagun min;
bide-burua eldu-orduan
dukegu ortaz atsegin:
zuk ni argitzat izan nazazu
itsu zaranez ta ero;
ta, aldiz, altzoa nik otza izaki,
zu zaitzat nik indar, bero.