Juan Ramon Madariaga

Parkeetan bezala

 Gezurren artean murgildurik

 ematen dizkiot bueltak munduari,

 parkeetan bezala, inguratzen naute

 uso beltzek, hiriko arratoi hegadunek,

 zuhaitz gris makurgaitzek,

 eta barnean haragi jana,

 irakin egiten du soineko pozoinak

 eta noraezean nabil

 munduari izen berria ezartzen

 parkeetan bezala, euri zaharrez arra bustitzen,

 denbora eta espazioa arerio bihurturik,

 begiak itzalirik, gaua dukemea.

 Gezurretan nabil nola esan jakin barik,

 jakin eza hau beste gezurra baita,

 baina bitartean munduari josten dizkiot

 beste beldurrak, beste anpuluak, beste bakardade bat,

 gauero senditzen dudana,

 parkeetan bezala.

Ni naiz zure sugea

                                                 Galtzen dut identitatea

                                                 zure sabelaren esparruan.

                                                                         F.

 Juaristi

 Zure azala, bidea,

 ene ezpainak urratzen duena,

 eta amaieran, erroa,

 ferekaren beroa,

 ene lerdea nahastuz, belea,

 infinitoaren eremu beltzean

 ni naiz zure sugea.

Mendi arrosak

 Mendi arrosak aitzinean ditut.

 Hare gorrizko ateak zabalduz

 baranoaren atomoak irensteko.

 Mendi arrosak

 hurbilerazo ditzadan

 ahoaren gainean

 muna kreatzeko.