Maitagarria ta zalduna

                             (Dane'tar erri ipuya)

Basati

 Jauregiyan gaur denak lanian

 —morroyak ezin atseen—;

 bigarko pesta gertatu biar

 lotara juan baño len.

 Garaya du, ta ezkontzen zaigu

 jauregiko oiñordekua;

 ta orrelako baten ezkontza

 ezta edonolakua.

 Zalduna atera da jauregitik

 zaldiz illunabarrian;

 maitasun-kantak kantatzen ditu

 pozik dijua bidian.

 — «Zaldun gaztia, mutill ederra,

 ator nerekin dantzara;

 nere aitaren urte-eguna da:

 ¡ator gure jayetara!»—

 Maitagarriyak orixe esan du

 ta auxe mutillak erantzun:

 «irekin ezin juan nitekek:

 biyar ezkontzekoa naun!

 — «Ta aundi-neska ori dalako

 utziko al nauk bakarrik?

 nere bi aizpak dantzan ari ta

 nik eztet dantza-lagunik.»

 !Maitagarriyen itzen eztia

 ayen eztarri leguna!

 — «Eziñ emana eskatzen didan,

 beste bat diñat kutuna»—

 — «I zoratu aun neska sorgiña

 zori gaiztokua bedi!

 ¿Gurekin dantzik eztek nai, beraz?

 ¡Neretzat ezpa-aiz ill adi!»—

 Zaldi otzanak etxeratu du,

 iya eztauka arnasik;

 emaztegayak bigar goizian

 or arkituko du illotzik.