Artzain xakurra
Agnès Esponde
Mendi gainean
etxolaren aintzinean
artaldea gogoan
hor zaude denen guardian.
Negua hurbildu eta
artaldea duzu bildua.
Etxola agurtu eta,
pidaia luzeaz orhoitua.
zelairat aurkitu eta,
bihotza bozkarioz betea,
ardiekin ongi heldu eta
pausatzea duzu merexitua.
Artzainarekin urrats berean
beharriak beti guardian
manu baten igurikan
beti prest zirela haren zerbitzuan.
Apairu denboran,
beti nausiaren zangopean,
mahai azpiaren barandan,
jateko poxi baten menturan.
Baserrian zinen sortu,
artaldearen erdian handitu,
artzainak zaitu ongi moldatu,
begirale ezin hobeagoa bilakatu.
Hoinbeste lan kurritu eta
ba ote da pagamendua
zu osoki saristatuko duena?
Ez naiz aberastasunez betea.
Artzainaren ikustatez,
bihotza zautzu osoki betetzen,
haren karesak beti onhartzen,
betikotz fidela zirela erakusten.
Zure etxolaz besterik
ba ote duzu tokirik
begiratzen duzunik
jauregi hori bezein ongirik?