Lurraren poema III
Mamud Darwich
uste dut gibelean utzi dudanerantz itzultzen naizela
iduritzen zait nere aintzinean noala
palazioaren eta pozaren artean
nere harmonia berraurkitzen dut
hitz xinpleen semea naiz
eta kartaren martirioa
etxeko abrikotzearen lorea naiz
hasieratik Galilearaino
ezinaren burua ezagutzen duzuenak
o zuek
bihur zkidatzue eskuak
bihur zadazue nere identitatea