Hiltzen dira txoriak Galilean
Mamud Darwich
-elgar ikusiko gara
urte baten
biren
belaunaldi baten buruan
eta bere argazki tresna aurdiki zuen
hogei baratze
eta Galileako txoriak
gero itsaso haundira joan zen
egiaren sentsu berriaren bila
- aberria, boketa soka bat
odol ixuriaren broderiendako
ondartzan etzan naiz
sable... eta palmatzea
Ez daki
-O Rita! aduanako postan zimeldu pozaren sekretua
eskaini dizugu, heriotzak eta biok
eta, heriotza eta biok, berritu gara
zure oinarrizko kopetan
eta zure etxeko leihoan
bi arpegi gara, heriotza eta biok
zergatik ihesten duzu nere bitartea orain
zergatik ihes dagizu
zergatik ihesten duzu oraingoan
lurraren betilez ogiak aldatzen dituena,
jasminaren beste aldea moldatzen duen sumendia,
zergatik eskapatzen zara?
gauean, ateraino heltzen zenean
bere ixiltasunak baizik ez ninduen nekatzen,
kaleak bezala, parte zaharrak bezala,
egin bedi zure borondatea -O Rita-
bedi aitzur bilaka ixiltasuna
izarren neurtinguru
edo arbolak ernaltzeko egurraldi
musua preziatzen dut
labanen laman berean
zatoz, masakreari junta gaitezen
txori hedoiak
debaldezko hostaldietan erori ziren
eta nik denboraren putzuetan
hegal urdinak ebasten nituen
O Rita
handitzen doan hilkutxako harri lauza naiz
kateek
larruan
aberriaren forma zizelkatzen didate