Ostiral santu

Rieque, N.

 Jesus illzan egana

 zaigu allegatu,

 ¡zembat gausa bear

 genduke pensatu!,

 ga salvatz, eagatik,

 aimbeste sufritu,

 millaka azoteak,

 isilikan artu,

 arantzarko koroya,

 burutikan sartu

 odol santu arrekin,

 kaleak erregatu,

 azkenean da bere,

 beziga bajatu,

 ¡Oroitu ta negarrez,

 bear genduke urtu.

 ¡Zembat sufritu zuben

 Jesus-ek gugatik!

 ¡ta zer erruki gueki

 degun beregatik

 munduko edozeiñ

 chorakerigatik

 gurutzean jositzen

 degu berrirotik.

 Umilltzen gera eta

 barkatu bertatik

 ematen digu berak

 duben guzietik

 ez digu ukatutzen

 guri ezertatik

 ¡zertako bere kontra

 alcha gu lurretik!

 Egun au Jesus-entzat,

 zan penagarriya,

 Maria, zu ere zera,

 errakigarriya

 zere semeari zaude,

 begira jarriya

 ainbeste nekerekin,

 zenduben azuya...

 asi zayo laburtzen,

 biziyaren ariya,

 bi lapurren artean

 gurutzean jozuya

 Judo danak burlaka,

 zer pazientziya.

 ...¡ill da!! ¡guragatikan du

 lajatu biziya!

 ..............

 ..............

 ..............

 Chorakeriyak beti,

 dauskagu buruan,

 sinistuas gaudela

 betiko munduan;

 pentzamentu gaistoak,

 arturik buruan,

 jartzen gerade beti

 etzayaren ondoan...

 ... gero gaudenean

 sufritzen inferunan

 ez digu balioko

 damutzeak orduan.

 Ibill gaitezen bada

 bear dan moduan

 nai badegu gozatu

 betiko geruan

 Jesus ta bere ama

 Mariaren alboan

 aingeruak ditugula

 geren ingaruan.