Sendotasunez
Muniategi, Sabin
Egokitu bedi bai, bizibidea,
gogoa sendo, soiņa osasuntsu,
eder-ederra baita bizitzea.
Jauna! Gizartean alkartiago
bizi aal izatea emoidazu;
nire bizitzako egun geiago
zuzentasunaren elbidetzea
Landara lerden baten antzeratsu,
bizi emoitzazko gizatasunez,
lizarraren arteztasun goratsu
edo ezetasun garden, zutunez,
bizi nai dot, zeru ta lur arteko
ekintzapen arduratsu, bioztasunez,
biziari gores ta, abestutzeko,
egunen joanean, itxaropentsu.
Zeru ta lurraren neurkadapean,
Udazkenak ez dedilla agortu
ain laster, ez dedilla suntsitu
nire landarea, beingo batean,
baizik itzi, emon nire oņari
beren arintasuna, ta, biotzari
itzi bere arraunen abantean.
Ederpetu bedi nire argia
egunean eguneango etorriz;
langille eskuz egungo ogia
egintzapen apalez irabaziz;
ez nagizula itzi Urrillako
orria lez, urdindura baltzean,
edota kea lez, goibideetako
urruntze ta desegirdurapean,
lakutik at, galdurik sortaria.