Amona

Tene

 Aurtxo txikiak ez daki izketan,

 bai baña amonagan agintzen,

 amon xamurrak bai dakilako

 aurtxoak ez dasana ulertzen;

 eta ostera ez dakilako

 ulertzen dionik ukatzen.

 Bizi-bideko aldatz luzean

 arki du ainbat elorri;

 gazte sasoyan, udara-aldian,

 itxaropenez orlegi;

 ¡ai! zartzaroan, negu beltzean

 osto gabe, soil, mingarri;

 ¡eta gaxoak ez du bidean

 arantza baizik, euskarri!

 Orregaitik ba seaska alboan

 amona xamurra esertzen da;

 eta maitari seaska ori

 erabiltzen du "dan-ba, dan-ba".

 Txoro egiñik, amonatxuak

 begitzen dio billobari;

 ba aur txiki orren irriparria

 du, bere neke oron sari,

 bizi-bidean arkitu ditun

 samin guztien aztugarri,

 ta urtien otzaz dardaizkan daukan

 biotz aularen berogarri.

 Arantzak baña, ez du amona

 mindu bakarrik egiten,

 baita ere dizka negu ostean

 lore txuriak eskeintzen.

 Orrela baita bizi-bidean

 naiz neke miñak ugari,

 billoba txiki gogo-zuri bat

 du, zartzaroan pozgarri.