Sort-herriari
Mendiburu, Jean Pierre
1
Nere herriaz ez naiz ariko nolako den espantuka
Herripollita dela nehola nehork ez dezake uka
Nahiz bakotxak berea nehoiz bertzekin ez lirion truka
Ni neureari banoakio zorduri bezala bertsuka.
2
Sort-herriari mintzatu nahi diot arats apalean
Nere mintzoa ezagutua da hunen lur zabalean
Sortu orduko nere nigarra entzun zen ospitalean
Heletargoa nitan sartu zen bere haur euskaltzalean.
3
Bertze herriak baino gorago ezarri zaitut zu mila
Zuk ere jakin izan zinuen goreslea ni nun bila
Galdatu izan nauzun guziez hor nintzan umil umila
Esker onezko sendimenduez josia zaitzun mutila.
4
Gaur urgulutan jartzen ahal naiz, bai, sekulan jartzekotan
Esker biziak hartze ditutzu nitarik deus bartzekotan
Ene bihotza agertzen dautzut zubauren azkartzekotan
Ez dut nihola kantatu nahi deus nihauri artzekotan.
5
Herri maitea ez dakit xuxen zonbat denbora elgarri
Beha egonak giren pentsatuz Jainkoak zer du ekarri?
Zuk hartze duzun semea ote nauen munduan ezarri
Hobe diozu galdegitea Jesus onari berari
6
Heletak dauzkit neri emaiten egiazko alaidurak
Sort-herriari zor ditut nere ongiak eta jaidurak
Herritik kanpo akabo dire ni baitako lasaidurak
Neure barneko berri guziak ongi badazki Baigurak.
7
Ez dakit nola azal, herria, egin dautazun ospea
Ta nola argi neri galdezka hor dagon jende ostea
Dirutan ere neke da nere laerriaren erostea
Eta ni egin nauen neurrian bertze norbaiten poztea.
8
Hobekiago herria maite desterruan bizitzean
Etxearentzat amodioa emendatzen izitzean
Heletarentzat leial egonen naiz beti nere hitzean
Ez naiz sartukor herriaz arta ez duten mundu hitsean.
9
Bere herria maiteagotzen baita hartaz gabetzean
Etxetik urrun etortzen diren sendimenez jabetzean
Bizi naizeno eta hil-eta har nezazu babesean
Naizen guzia egon nahi dut beti zure sahetsean.