Bizi sakratua

Mendiburu, Jean Pierre

 1

 Arindua dut loa, utziz apairua

 Bi eskuen artean harturik burua

 Nago zer, den mundua ta zer den dirua?

 Denak baino gorago baitago zerua

 Ikusten dut han sartzen gure aingerua.

 2

 Zure nahia baitzen gure Jaun Goikoa

 Zu ganatzea hiru egunetakoa...

 Gizona berenaz da ahul ta flakoa

 Gure haur ttipi ezin ahantzitakoa

 Zerua da zuretzat orai: ohakoa.

 3

 Zeruko Ama ona zu zaitut gogoan.

 Ezar azu Maria zure ohakoan

 Nahiago ginuen guhauren altzoan

 Otoitzak ikas zitzan supazter xokoan

 Bainan betikotz orai da zure ondoan.

 4

 Jainko maiteak hartu du bere gerizan

 Aitamek utzi ordu herriko elizan

 Gauza ederragorik zer ditake izan?

 Jaunak ezarri dauku betiko egoitzan

 Lur huntako penetaz sofritu ez dezan.

 5

 Fede argian erretx penak jasaitea

 Ilunpearen orde argi izaitea

 Sakramendu haundia «Ezkontza» maitea

 Lehen eginbidea « haurren ukaitea»

 Aingeru ttipieri «bizi» emaitea!

 6

 Haur ukaiteaz batzuk ez dute axola

 Zikoizki mintzo dira nik dakita nola?

 Eskerniatzen dute Jesusen odola

 Errefusatuz harek utzi parabola

 Deus ez dela fruiturik gabeko arbola!

 7

 Jainkoak egin gaitu gizon ta emazte

 Bere idurikoez lurra zadin bete

 Biiiaren etsaiak Jaunak ez tu maite

 Bizia trabatzea delakoan trixte

 Zonbatek beren,nahiz haurrak galtzen duzte?

 8

 Zonbat ez da trebatzen haur gaitzerat egun?

 Kontzientzia gabe daudelakotz ilun.

 Jainko beldurrik ez da denetan ezagun

 Sakramendu saindua kolpa ez dezagun

 Izan gabe Jaunaren odolaz hobendun!