Biek egin behar dugu

Mendiburu

 1

 Zuk ta nik biek egin behar den arbola

 Ez zazula hiltzera, kondena nehola!

 ni naiz abarra eta zu nere odola

 nere biziaz otoi, hartzazu axola.

 2

 Amodioarekin ez zaitela josta,

 jostatzen danari da ainitzetan gosta,

 zuri esker baizik ni ez naiteke hosta

 nere bizi guzia ez, otoi lanbrosta.

 3

 Ez, otoi, eror bertzen aztaper txarreten

 ni bakarrik utzita, azken nigarretan.

 Iragan behar dugu nere abarretan

 bizi guzikotz nago zure beharretan.

 4

 Zure izerdiak daut emanen indarra

 zutan hartu behar dut biziko pindarra

 zu zira izerdia, ni abar adarra,

 zu gabe eihartuko nindazke undarra!

 5

 Zurekin bizitzeko ez nago herabe

 nindazke bizi eder-sano baten jabe

 zu gabe aldiz trixte eta dohakabe

 funtsean hil nindaizke, maitea, zu gabe.

 6

 Zurekin agertzeko lotsa ez nindazke,

 zutaz agradatuak ainitz baditazke

 erraiozute, otoi, ez direla aske.

 7

 Jinen da primadera, gu jauntzi berritan

 agertuko baigira, guzier argitan

 zu nere ondoan ta arropa xuritan

 hori gogoan egon naizu berrikitan.

 8

 Etorriko zaizkida elizan ondora,

 apezaren aurrean erraiteko gora;

 Nerekin nahi duzula iragan denbora;

 nire, zurekin baizik, ez naiteke lora.

 9

 Amodiotan ez da behar indarkatu

 bide zuzenetikan nehoiz zeiharkatu

 huntan beharko zaitut gourkotz besarkatu

 geiago ez erranik, maitea, barkatu.