Latasa garaille

Loidi, Paben

 Milla urte tu baderatzireun

 berrogei ta emeretziyan,

 Jorraillaren ogei ta seiko

 egun gogoangarriyan

 aizkolariak neurtu dira

 burruka bizi-biziyan.

 Ogei bat milla gizon begira,

 plaza lertzeko zoriyan...

 Olakorikan ikusi al da

 eguzkiaren azpiyan?

 Amalau enbor kana-erdiko,

 bi berriz kanatik pasa;

 egun artako aizkora-lana

 etzan ez ume-jolasa.

 Luxiak pranko egin du, baiña

 galdu du lengo arnasa.

 Kemenarekin goratu dute

 biok euskaldun-arraza.

 Batek bear da, aizkolarien

 txapeldun degu Latasa.

 Enbor-gaiñean oiñak josita

 gorputza bizi abilla;

 besoak, ixtar eta belaunak

 egur-biotzaren billa...

 Naparrak ondo ikasi dute

 gipuzkoarren kartilla.

 Gure auzoa gelditua da

 pixkateko ixilla...

 Aizkolarien ikurrinduna

 Euskalerrian Sunbilla.

 Latasa ondo saildua zegon,

 ez du baliyo gezurrak;

 ezpala pranko emana dute

 Sunbilla'n pago-egurrak.

 Etzun aspaldi Gipuzkoa jo

 Naparroaren bildurrak;

 uzte gabeko ego-aizeak

 makurtu ditu gaillurrak.

 Askotan ixill egonagatik

 kosk egiten du txakurrak.

 Jolas oberik ez det ikusi

 aizkora-jokoan beintzat,

 txalogarri ta zoragarria

 begira zeuden danentzat.

 Noiz sortuko da etsai gogor an

 ausiko duan beste bat?

 Euskal-mendian adiñaren zai

 egon liteke baten bat.

 Dabid gazteak menderatu du

 gure Jigante Goliat.