Aldeacueva'n apaiz
[Loidi?]
Moro-apaiz ninduten
lotu gudatean,
gaizto su antxe galdu
ote nintekean...
Len baino giziago
itzul naizenean,
saritu nau Gotzaiak
or, ezin bestean,
erbeste-giro bete
betean.
-"Karrantza-mendia duk
bazterrik onena,
aztutzeko gudaren
odol-giro dena,
arduraz eginikan
barne-azterpena;
en duk Aldeacueva,
Zulo-erri izena,
lamia-leize aundi
duena".
Aldeacueva eta
beerago dan Sierra,
bi auzo auek dute
neretzat bazterra,
nekez ordain dezadan
euskaldun okerra;
aldatz minetan, baina
nik sasoi ederra,
Ibiltzeko ez bait naiz
alperra.
Izpazter-ko Modesta
Agirre Alberdi,
eskolan Irakasle
Izendatu-berri
zigorrez dator eta
ongi etor bedi.
Onek ere naigabez
dario izerdi.
Lagun ona dut eta
gaitz erdi.
Don Leopoldo degu
erriko maisua,
agurgarri, apala,
fedez osatua;
bere etxean egin du
guretzat lekua.
Maisu, maistra ta apeiza
emanik eskua,
zuzen kantari dator
kukua.
Bele-saillak karrankaz
dabiltz egunero;
artaldeak larretik
bordara ezkero,
otso-marruak dira
entzuten aguro.
Gudaren aztarrenak
oraindikan bero
arkitzerik, ez nuan
espero.
Azaro-aurrenean
zatozkigun elur,
oilloak kotan deuda
ixilikan, uzkur,
ta gu etxe-barruan
ez argi ta ez ur;
goiz ipini gaituzu
neguaren bildur.
Bearko degu arto
ta egur.
Aberri-min diranak
zigorra dute maiz;
euskal-barrutiaren
aizken-ertzean naiz.
Ene, Jainko, egizu
nadin biotz alaiz
beti-beti euskaldun,
beti-beti apaiz,
aldian aldikoa
ta geraiz.
|