Enara bati

Urtsuya

 Aurten otzaroa goiz etorri da

 Artzen gaituela ustekabean.

 Enara gaxoak joan eztira

 oraindik alderdi beroetara;

 Gure bazterretan egan dabiltza

 Otzak argaldu ta guziz aulduak

 Etxe-sayapetan aterbe billa.

 Oi enaratxoa, txori polita,

 Egazpi zuria, xauli ariña!

 Badakit nik non dan aterpe ona,

 Oatze guria, kabi biguña;

 Otza ez beroa iñoiz ere ezta

 Eltzen nik dakidan leku ortara.

 ¨Zergatik ezdezu artzen gaixoa,

 Kabi bat nere au bezelakoa?

 Zergalik neguan aldentzen zera

 Gugandik alderdi urrunetara,

 Etortzen danean berriz udara

 Egan itzultzeko gure aldera?

 Zergatik, enara, zabiltz orrela

 Urtean urtean aruntz-onunzka?

 Zer dala-ta beti bizi etzera

 Ementxe, ni bizi naizen bezela?

 Egizu betiko emen kabia

 Ta an urrundu gabe bizi zaitea.

 Nik badet kabi bat kabi ederra,

 Otzille ez berorik ezin da artara.

 ¨Jakin nai dezute nere kabia?

 Ori da Jesus'en sayets-zauria.