Enara bati
Urtsuya
Aurten otzaroa goiz etorri da
Artzen gaituela ustekabean.
Enara gaxoak joan eztira
oraindik alderdi beroetara;
Gure bazterretan egan dabiltza
Otzak argaldu ta guziz aulduak
Etxe-sayapetan aterbe billa.
Oi enaratxoa, txori polita,
Egazpi zuria, xauli ariña!
Badakit nik non dan aterpe ona,
Oatze guria, kabi biguña;
Otza ez beroa iñoiz ere ezta
Eltzen nik dakidan leku ortara.
¨Zergatik ezdezu artzen gaixoa,
Kabi bat nere au bezelakoa?
Zergalik neguan aldentzen zera
Gugandik alderdi urrunetara,
Etortzen danean berriz udara
Egan itzultzeko gure aldera?
Zergatik, enara, zabiltz orrela
Urtean urtean aruntz-onunzka?
Zer dala-ta beti bizi etzera
Ementxe, ni bizi naizen bezela?
Egizu betiko emen kabia
Ta an urrundu gabe bizi zaitea.
Nik badet kabi bat kabi ederra,
Otzille ez berorik ezin da artara.
¨Jakin nai dezute nere kabia?
Ori da Jesus'en sayets-zauria.