Urola baillerako euria
Goiko Kale
Euria dut.
Bizkarra bustirik
tantaka,
tantaka dijoakit.
Tantaka
arima naigabeturik.
Lañoa dut,
Goian ta biotzean
dut lañoa.
Lañoak euria.
Biotzak beria.
Bañan zergatik?
Zergatik euriak
bizkarra bustirik,
aizkura azalean
oiñazea barnean
narrazki jolasean
ibil bear du
gauean,
ibil bear du
egunean,
ibil bear du
neregan?
Euria dut.
Lañoa beltz,
beltz, beltz lañoa
arkaitzean
mendian
Izarraitzean
Kakutean
Gurutzean
dago geldirik,
enamoraturik...
dago
dago josirik
mendia illundurik,
ene biotza naigabeturik.
Euria dut.
Lañoa dut,
Errekak,
Urolak
zikinki
azkarki
sabelean
euria du.
Mendian
arkaitzean
lokatzean
zikiñean garrazturik
Urolak
errekak
euria du.
Du euria
sabelean
Zumaian
itxasoan
azkar utzi nairik.
Bañan biotzean,
nere baitan
euriak
lañoak
arkaitzak
errekak
utzi duten
zikiña,
zikiñaren
miñaren
desesperazioaren
bizitzaren
zikin-zikiña,
Urolak
errekak
burlezka
algaraka
utzi dit,
dit utzi
bustia.
Busti garratza.
Nago naigabeturik.
|