Triki-trirako koplak
Etxebarria, Toribio
Goikua ez lelengotzat
nola pekatu dan,
bildur naiz maittiago
ez ete zaitudan.
Eskeko bat aittizu
ataiko atian;
neu naiz narabizuna
aspaldi eskian.
Zenbat zazkarrek zuri
berba eder fiņak;
maitte zaittuan onek
asmatu eziņak.
Begirakun sorgiņ bat
dozu begixetan,
sarietan bezela
preso nozu bertan.
Arrate aldietatik
dan Ifar aizia,
baņo atsegiņaua
zure arnasia.
Ausi neban legia
kontentau guran zu;
zerua galduz gero
zaitut zu be galdu.
Bart eiņ dot amesetan
zuk maitte nozula;
benetan esairazu
ez dala guzurra.
Erakutsi zestazun
errez maitatutzen,
baņa eziņ ikasi
oraiņ zu aztutzen.
Asieran laztan bat
ostu netsun nekez,
baņan aren ondoren
milla batzuk errez.
Arratetik etxera
beiņ jakun illundu;
illun a kulpagarri
biar guk ezkondu.
Gazte zaran artian
jolaseri oratu,
beiņ ba gozatutakua
iņork ezin kendu.
Aratostiak juanda
Garizuma ekarri,
Garizuma igarota
berriz pekatari.
Dirudunan ondoren
ni laga ninduzun;
baņa oiņ dirudunak
beste bat eiņ lagun.
Darabizun gaztian
gaizkirik ez esan,
gar orretan ez dakizu
erreko ez zaran.
Ez dau soņuak eitten
erromerixia,
ezta erromeririk
ez bada an maittia.
Zeri zagoz begira?
Erozi al nai nozu?
Mundu dana bat eiņ da
naiku diru ez dozu.
Ikusi dot itxu bat
zoyala gaur barrez;
ta zu begi ederrez,
zergaittik negarrez?
Beiņ izan nintzan baten
zuen basarrixan,
zoriona aittu neban
zer leku txikixan.
Zu ederra izatiaz
nik zorigaiztua,
burura jatsulako
igo orren arrua.
Larrosiak lezkotxe
ederra itxuria,
larrosiak bezela
dozu arantzia.
|