L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Orrialde nagusira itzuli
                   - Ttu-ttuá aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Ttu-ttuá-0,5/0,6 (1985-udazkena) —Hurrengo artikulua




 

 

Atzo esan behar nizkizunak

 

Iñaki Goitioltza

 

Hitzak, hutsalak besterik ez dira,

sentsazioak, irrikak, dardarra...

egarri den kaletari horrentzat

arnas gaitza zaio hitzak ulertzea.

Hitzek ez dute zurruta bila

dabilen ibiltaria asetzen,

letrek ez dute mingaina ferekatzen,

ez eta eskertuko lukeen asaskua lagatzen.

Hitzei debekatua zaie laztana,

agintariek morroia astintzeko,

ilusio beltzak antzuteko sortuak bait dira.

Nekez adieraz litezke hitzen bitartez

andrearen negar malkoak erditzean,

edota lagunaren gorpu aurrean

hiltzaileei gordetzen zaien gorrotoa.

Hitzak, hitzak...

Hitzak sekula ez dute balio izan

mosu laurden bat,

liburu mardulak, eta berbaldi xortak

ezin parekatu begirada malko malutei.

Hizlariak, farsante makalak,

berbak eragiten baino ez dakitenak,

tragadurosen tonadilakoak ditugu:

bost hogerleko irentsi eta parrafada luzatu.

Hitzak maite zaitudala oihukatzeko dira,

ezin dezakedala zu gabe bizi,

hiltzen naizela egunero pittitxo bat.

Holakoak dira hitzak... karraxiak,

mila eta bat aldiz entzunari latigo ekiteko,

sistematikoki sistima sistimatzeko.

        Lagunak izateko, berba egin

ez gorrotatzeko, behazuna jaurtin

elkar konpontzeko, zeurean etsi

armonia dastatzeko, nahi dutena gogoratu

pakea lortzeko, zure errua aitortu

hiltzeko, bizizale porrokatutzat aurkeztu...

eta une horretan zure bakardadeak

inoiz baino handiago, biziago izango zaitu.

Zenbat hitz eta aburu anitz.

Zapaldua, oroitua dago jadanik

hilerrira daraman bidea.

Horregaitik atso negarti marmarkariek

ixilean laguntzen dute zerraldoa

bide urrenetan mintzatu eta

bertan gera ez daitezen beldur.

        Hitzak, hitzak, beti hitzak...

Telebistan, irratian, egunkarian,

publizitatean, lanean eta komikietan,

kalean, komunean eta etxean.

Gorrotatzen ditut hitzak,

ixiltasun gozo eta hezean

aho betez komunikatzen garelako.

Horrexegaitik arbuiatzen ditut hitzak.

Baina nola trixkatu urruntzen gaituen

hamar mila kilometrolako pareta?

Ba al dago hori hondatzeko nahiko bonbarik,

eraiki al da hori gainditzeko zubirik?

Mila aldiz izorra bedi madarikatua,

sei mila miloi puskatan birrin bekit

hitzak besterik bideratzen ez dakien telefono hori!

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.