Euskera ta emakumea

Enbeita'tar Balendin

        Euskera:

Garbi, aberatz nintzan

lur ederren jabe

iñortxo etzan emen

ibilten ni gabe.

Nere alaba askok

baztertu nai nabe,

ama-ordia amatzat

artu gura dabe;

ez zer egiten daben

jakingo ba-lebe.

        Euskera'zale:

Gure asaba zarren

euskera len gendun,

baserri eta kale

egiten zan jardun.

Emakumiak nai dau

gaur izan erdaldun,

noiz jarriko ete da

bear dan zentzundun?

Zetako dogu lur au

ez bada euskaldun?

Euskera dogu gure

izatian jabe.

Esan bearra daukat

tamalez gaur aube:

Euskotar emakumak

gura ez ba'dabe,

laster gara umezurtz

amarikan gabe,

eta arrotz oiturak

aginduko dabe.

Euskotar emakume,

jokatuxu buruz;

Euskeran zorionak

zeugandik jatorkuz.

Aurrak berau maitatzen

azi bear dozuz,

orretarako giltzak

eskuan daukazuz.

Arren ezeixu galdu

lur au zeure erruz.

Zu zara uda-barri,

udia zeu zara,

lora eta frutua

zugan sortzen dira.

Zuk artuko ba'zendu

aurtxoen ardura,

ikasiko leukie

zugandik Euskera.

Alperrikan ez galdu

daukazun aukera.

Gogoan artu ondo

guraso bakoitzak:

danon bearra dauka

Aitoren izkuntzak.

Ama baztertu nai dau

Euskaldun murritzak;

Euskerai eldu jakoz

ordu estu latzak.

Gure azkena dakar

bere eriotzak.