Xirimiri aula

Muxika'tar Luis

Eguzki ill-orizta erori

zen argi ximel, motelez mendi atzera.

Arrats eroriaren karmin-morezko odei urratuak

ziran itzaldu

laiñoaren laztan epelera.

Au arrats me ta euribera...!

Au ikuspegiaren naigabe itun ta tristura...!

Intziri ixillean,

tanta xeetan goitikan beera,

alako otoitz aul, xamur

baten eran, zintzilik zetorren xirimiria.

Begira nuen zumardira,

ango tristura bustira...

Txoriñoren txinta kixkurrak

ziran biur negarti, belaxkak;

arratsaren apaindura

moteldu, gauzak oro itzaldu...

Au giro tristurati, illun,

ta goibeltsua...!

Au arratsaren negar-gura...!