Txapelgorritxo

G. Mistral

euskaratzailea: O.

Txapelgorritxo, ule kiskur joriduna,

Onbera dogu beti, aberaska malgu.

Eta neskatx liraiñak amama nai ikertu,

Alboko urian geiso txarrez dagoana.

Goiz-argi urratu-ala, oiñari ekiñik.

Pausu txairo ta ausardiz oian zear doa.

Bidera urtena yako Otsoko gaiztoa.

—«Ene Txapelgorritxo, nora zu ain goiztik?»

Lora zuria baizen leiala da neska.

—«Makal daukat amama: opilla darotsat

Eta ezti joria lapikoan ainbat.

Or-ortiko uritxoan, sarreran bizi da».

Alai dabil neskatxa, baso usaintsu zear,

Ale gorriak eten, lora-txortak ondu,

Ta etoiaren asmuz da osorik aaztu.

Tximillot batek baitdau zoramindu suar.

Agin zorrotz zuridun Otsoko maltzurrak

Zearka igaran ditu baso, boli, muiño;

Amamaren atean ots dagi gaiztozko,

Ta loba dala diño giza-jale tzarrak.

Ez dau iru egunez ezer jan piztiak.

Amama errukarri!, nok gaur jagongo zu?

...Algaraz iruntsi dau oso ta gordintsu,

Ta bertatik jarri dauz aren soin-jantziak.

Atz txikitxo zuriak atean dantzatu.

Oe-gain tximurturi.k, «Nor dogu?» Otsoak.

Ots latza. «Baiña, amama noiz ilgo gaixoak»,

Beretzat diño neskak. «Amak nau bialdu».

Barrura da neskatxa, pipil-usain dari.

Sasi-lora kirtenak eskuan dardartzen.

—«Itxi opilla t'erdu oea berotzen».

Txapelgorritxo'k amor maitezko deiari.

Or agertu belarri bi andiak txito.

—«Zergaitik ain luzeak», diño lau neskatxak.

Eta, ari oraturik. uletsu maltzurrak:          

—«Zetako ain luzeak? Iri entzuteko...»

Begiak eda yakoz ikusiz gorpuzño.

Neskatxari be dautsoz edatzen izuak.

—«Zergaitik. amamatxo, begi ain andiak?»

—«Ene bioztxo, albait, i begiratzeko...»

Ta irribar Otso zarrak. Bai ao baltzeko!

Nirñir dagie izukor aren ortz zuriak.

—«Zergaitik, amamatxo. ortzak ain andiak?»

—«Ene bioztxo maite, i obeto irunsteko...»

Estutu dau piztiak, ule lakarpean,

Gorpuzño dardartia, illen zuri antzo

Eio dan aragia, azurrak bere eio,

Geriza lez biotza xautuz ortz artean...