|
Gernikako Arbola
Iparraguirre
1
Gernikako arbola
Da bedeinkatua
Euskaldunen artean
Guztiz maitatua:
Eman da zabalzazu
Munduan frutua,
Adoratzen zaitugu
Arbola santua.
2
Milla urte inguru da
Esaten dutela
Jainkoak jarri zuela
Gernikan arbola:
Zaude bada zutikan
Orain da dembora,
Eroritzen bazera
Arras galdu gera.
3
Etzera eroriko
Arbola maitia,
Baldin portatzen bada
Bizkaiko juntia:
Laurak artuko degu
Zurekin partia
Pakian bizi dedin
Euskaldun jendia.
4
Betiko bizi dedin
Jaunari eskatzeko
Jarri gaitezen danok
Laster belauniko:
Eta biotzetikan
Eskatu ezkero
Arbola biziko da
Orain eta gero.
5
Arbola botatzia
Dutela pensatu
Euskal erri guztian
Denak badakigu:
Eta bada jendia
Dembora orain degu
Erori gabetanik
Iduki biagu.
6
Beti egongo zera
Uda berrikoa,
Lore aintziñetako
Mantxa gabekoa:
Erruki zaitez bada
Biotz gurekoa,
Dembora galdu gabe
Emanik frutoa.
7
Arbolak erantzun du
Kontuz bizitzeko,
Eta biotzetikan
Jaunari eskatzeko:
Gerrarik nai ez degu
Pakea betiko
Gure lege zuzenak
Emen maitatzeko.
8
Erregutu diogun
Jaungoiko jaunari
Pakea emateko
Orain eta beti:
Bai eta indarrare
Zedorren lurrari
Eta bendezioa
Euskal erriari.
9
Orain kanta ditzagun
Laubat berso berri
Gure provinziaren
Alabantzagarri:
Alabak esaten du
Su garrez beterik
Nere biotzekoa
Eutsiko diat nik.
10
Gipuzkoako urrena
Arras sentiturik
Asi da deadarrez
Ama Gernikari:
Erori etzeitezen
Arrimatu neri,
Zure sendogarria
Emen naukazu ni.
11
Ostoa berdia ta
Zañak ere fresko
Nere seme maiteak
Ez naiz eroriko:
Beartzen banaiz ere
Egon beti pronto,
Nigandikan etsayak
Itzurerazotzeko.
12
Guztiz maitagarria.
Eta oestargiña,
Begiratu gaitzazu
Zeruku erregiña:
Gerrarik gabetanik
Bizi albagiña,
Oraindaño izan degu
Guretzako diña.
|
|