Itz-Neurtuz
Bide mingotzak
Otsalar
Ene gaztaro mingotza
bene-benetan beltza
aterpe bage, noiz atertuko
ekaitza.
Orain uxa,
gero bultza;
zoritxarrez, etorkizuna dut
aurka.
Garra ta negarra,
a! zurrunbillua,
sortzetik daramat naspil
ingurua.
Ainbeste nai nun
gogo azkatasun,
nun ote? zelako ote?... Enetzat
ez-ezagun.
Aberri erazpen
ene biotzaren kaden.
Zure aiena otsak, nire erraiak
mintzen.
Mundu zabalean
iñoren mendean.
Etsai zitalak gaitik mirabe biurtu
ziñan.
Dakartzun adin
inork ez-lako ludin.
Ondorengo erriak jarri zaitu
otsein.
Noiz arte arerio
saparrada giro?...
Aberri iopu baten juan zait
gaztaro.
Naiz zu uztarpetu,
etzaitut lazotu;
zure menpeko, beti natzaizu
gertu.
Erbal eratzi bage
emango nuke,
milla aldiz ene bizia zure gaizka
truke.
Zu iltzen ikusi,
zertarako bizi?
Aberri bageko azkatasunak ez baitu
merezi.
Illeta zori?...
nik ezin etzi.
Il bear ba-duzu, ni zurekin
suntzi!
|