—Olerti—

Euskalerriko arrantzaleak

Bordari

                                Oi, Euskal-Erri!

                                Arrantzale erri!

II

ANTZIÑEKO ALDIA

Erri zar baten bizia

Kantatzera naiz abia,

Eusko-arrantzale erria!

Erri danetan,

Eguzki antzo,

Izarrikan ederrena!

Jaungoikoaren urrena

Biotzeko maiteena

Zuretzat dut nik naizena.

    Mendi lirañez gordea

Dago zure lur-aldea;

Ibai ta ibarrez betea,

Esku-bereziz

Lur egilleak

Zaitu orni ederrean,

Mendi erpin babesean,

Kantauri itxas-ertzean

oberik ez ametsean.

    Bide gabeko txoriak

Egin nairikan kabia,

Erneak ditu begiak.

Txori antzera

Eusko abenda

Kabi naiean zebillen

Ta iñor gertatu baño len,

Txokoñoa aukera zuen.

Ordutikan gera emen.

    Kabi artan laketuta,

Bizi-naiak bortxatuta,

Indar guzitak batuta,

Lanari ekin

Gogor ta zintzo,

Ikasi zuten artzaintzan.

Arraikia jango ba'zan,

Aldi berean arrantzan

Bizi oberikan etzan.

    Enbor lodia jautsita,

Aitzari gogor eutsita,

Mami ta azala utzita

Al zan moduko

Ontzi txiki bat

Euskoak, moldatu zuten

Arekin ur-axalean

Ibai eta itxas ertzean

ibilli oi zan arrantzan

    Nai bazuten jan arrairik,

Zentzutasunez beterik,

Asma zuten tresna ederrik.

Gure arbasoak

Egin zituzten,

Marapilduz zaldi-izatsa,

Lokarri on aberatsa

Ixurrezko amu latza

Atzemateko legetza.

    Guraso zarren bideak,

Zuurtasunez beteak,

Bereak arrantzaleak.

Gora ditzagun

Biotzetikan

Gure aiten aitonak.

Berebiziko gizonak.

Gaurko gure zorionak

Aieri esker diranak.

(Olerki au, «Euskalerriko Arrantzaleak» deritzan «Bordari»ren poema aunditik artua da. Laster argitaratuko al du poema osoa olerkari bikaiñak).