—Olerti—
Azken arnasen ondoan
Gudakoa
Aurraitz
¿Zer ardura da mendi-mendien ilarren
oinazezko eguzki-sarrera gorrian:
—maitasuna odoletan ezo,
gezi zorrotzaz bulara zulo—.
azkatasun-bideren unerik latzenan
orbange, aratz, izanezkero biotza!
Tamal-tamal egoan mendien gau-ertza.
Azken-arnasen erosta, samin gogoan:
—txede (1) baten itxaropenean,
arantzaz atzekabe, pikea—.
Negar-malko gardenenak zaurien laztan
Otoitz-ganean isilaren atsedena.
Goi-laztan aizearen ikutu biguna.
Zeruen garbia bioen itxaroa:
—erruen itzala garbai inguru,
oinazea gentzan atsedendu—.
Ene biotz-taupadak bakarrtasun itsal (2)
Beliraun-zear isilaren besarkada.
Arima garbien atsedena poz izpi.
¡Ene aiskide mamin beti biotz-garbi!:
—Laztan artean egia atzeden,
oinaz-bidea nekien azken—.
Tamaltasuna irudimenen zelai garbi...
Gogo baten zuria utsan egaztadarik.
(1) txede - ideal.
(2) itsal - tremendo.
|