Olerti
Belen'en
Jautarkol
Ama Birgiña Jesus Aurtxoa
dula belaunetan,
estalpearen aurrean dago
Aurrari festetan.
Belaun-gañean zutik jartzen du
exeita aldietan,
musuka, berriz, jango duela
dirudi bestetan.
Aingerutxoak aiei begira
kantari inguruan,
ta Aita Jainkoa guzia ikusten
poz-pozez Zeruan.
Mendi-alderontz aien aurretik
artzaiak dijoaz,
ta igarotzean, agur!, diote,
makillak jasoaz.
Belen'go umeak estalpetxora
nai etorri....
Etxe prankotan jarri dituzte
naiko ixtillu gorri.
Amonatxoak eguzkia artzen
etxe-atarian
beste konturik ez darabilte
oraingo aldian.
«Ikusi al-den goi-estalpeko
Aur jaio berria?
Euzkia baño argigoa den
aren arpegia.
Ez diñat uste pobre batzuen
semetxoa danik:
erregezkoen aurra denala
egingo niken nik».
«Erregiñaren arpegia din,
Andre Mari'k ere....
Nola utzi ote genizkiñan
guk ostaturik gabe?
Orain guziok nai dizkiñagu
artu gure etxean:
alkate jaunak ere artuko
lizkiken berean».
Jesus Aurtxoa loak artu du
Amaren besotan....
Aingerutxoak ixildu dira
jarrai dezan lotan.
Zeru-iriparra erdi-lertuan
dauka ezpañetan....
Oi, amets-dagi.... Norekin ote
dago ametsetan?
Gurutze-antzo zabaldu ditu
orain besotxoak....
Gurutzeakin amets al dagi
Jesus'en gogoak?
Kalbario'ko ametsa, noski,
gogoan Aurtxoak.
|