—Olerti / Izadi abestiak—

Oarra

        Atsegin aundiz aurkezten dizugu, irakurle, Etxaniz apaiz yaunaren bertso-berri txorta zoragarri au: aurten argitara yaurti gogo dun olerki-idaztiaren asikiñok, «Euzko-Gogoa»ren irakurleei eskeiñi nai dizkie biotz-biotzez. Edozelako olerki-tankerari iñolako euskal-kutsua txertatu dio: olerki biribil, zoragarri ta erritarrok gure erri xeak maite ditu, baita zerbait ikasi izan uste dugunok ere. Olerki-idazti berri ori eurrez saldu aal beza euskeraren onerako ta alde-aurrez gure zorionik laztanenak yaso bitza.

Euzko-Gogoa

Eguzki anaia

Etxaniz'tar Nemesi

            —1—

Argia esna baño lenago

igo nai det gallurrera,

Eguzkiari ate zabaltzen

nor dabillen ikustera:

zaitu lenengo argi-aria,

ta aupa aren bizkarrera:

zaldizka aren gain gallurrik-gallur

arin egin ibillera,

ta urrezko izpi argi aretan

jetxi arru barrenera.

            —2—

Gabaz mendiak oro beltz zeuden

aitzulo illun iduririk,

sasi ta iturri Basajaun beltzak

zeuzkan zearo arturik.

Orain Euzkiak millaka margoz

utzi ditu ederturik,

basarri txuriz, tellatu gorriz,

zelai orlegiz jantzirik,

Euskalerriko ikurrin argiz

mundua txiprizkindurik.

            —3—

Arratsaldera Euzki anaiak,

bide luzez aunatua,

mendi gallurrei agur dagie

emanik azken-musua:

urretxiñolak bialdu dio

iñularreko doñua,

eliz-kanpaiak aidea urratuz

jo du Abemarikua.

Txapela jaurtiz, oiu dagiot:

¡Agur, Jainkoaren sua!.