EUSKEERA ERRIJEETAKO ELEISA-GIZONAI

Jaunak

        Zeubeen zeregin altubak ta santubak berez eskatuten dau, nik, guztien artian otseginik txikarreenak, Jaungoikuaren Amar Agindubeetako leleengo zatijaren Ikasikizunak zeubeen esku jakituneetara ta bedeinkatubeetara zuzendutia. Euskeera-Erri guztietan argi egin dau ta egiten dau zeubeen Ebanjelijoko zelo egijazkuak ta irakatsi garbijak. Erri zorijoneko oneek badira txito entzute andikuak, bai Europan ta bai ezaututen dan mu[n]du zabalian eureen jakiturijan, legegintzaan, asmo barrijeetan, alkar zaintzaan, gerragintzaan, sendotasunian, iraunzalian, odol noblian ta berbako izatian, oraindino argijako, ikusgarrijago ta entzunago dira zeruko sinistute zuzenian, ebanjelijo santuko esanian, kristindadeko erakutsi garbijan, Eleisa santiaren eginbiarreen osotasunian, arimeen onerako oitura jakinak ta zeruti jatsijak gordeetan ta izate bakarreko ta iru personagazko Jaungoiko egijazkua, Jesus, geure betiko ditxa ona gaiti gizon egina, onen Ama Birjina guztiz santia ta maitegarrija, aingerubak ta santubak, guztiai ta bakotxari jagokuen ta Eleisa Ama santiak beti erakutsi daben nai prestagaz, zalagaz, humildiagaz, zintzuagaz ta esker onekuagaz ondreetan, serbiduten ta maitetuten.

        Santiago zorijonekuak ta aren ondorengo obispo santubak ordu onian geure leenagoko gurasuai ekarri eutseen zeruko sinistute egijazkua, gaurko egunian gordeetan da Espainako baztar entzun onetan, leleengo sartu zanian baixen sustraitsuba, argitsuba, zuzena, egilia ta bitzija. Euskal-erri jaso oneetan ez dau inos illunaren agintarijak, sinistute gaistuaren azija ereinda, pruturik artu. Ez dau geure erri idalgubeetan inos oinik geratu ez judeguk, ez morok, ez herejek, ez Jaungoiko-bagakok, ezda, entzute oneko askoren eritxi jan, Jaungoiko askodunek bere. munduko baztar gitxik kontauko dabee ainbeste giza alditan illun une bagarik, lausotu bagarik, naastau bagarik, beti ziatz, beti zintzoro, beti pirme, beti bardin ta beti garbiro gorde dabeela Jaungoiko bakarraren sinistute ta ondra egijazkua. Nori zor deutsa, bada, euskaldunak, zerubaz ostian, bardin bagako ditxa Santa au kura jaunai ta eleisa-gizonai baino? Zeubek, Jaungoikuaren urreengo luurreko otseginak zaintu, gorde ta jasoten dozu kristandadeko eginbiar grazijazkua euskal-errijeetan. Zeubek Jaungoikuaren berbiagaz janarija emoten deutsazu Jesukristoren ardi aldra oni. Zeubek erakusten deutsazu Jaungoikuari, lagunari ta norberari zor deutsana. Zeubek alderatuten dozu otso deungeetati. Zeubek osatuten dozu gaixotuten dana. Irakoiten dozu jausten dana. Billatuten dozu galduten dana. Sendotuten dozu argalduten dana. Aurreratuten dozu zutunik daguana. Ta karidadiaren orijuagaz igortzita, biztuta, poztuta, kansau bagarik lagunduta, presteetan dituzu guztien arimaak, zeruko etxe santuban beti ditxoso izateko.

        Nire pozik andijeena izango litzaateke, jaunak, zeubeen eginbiar altuban, jaungoikozkuan ta pisutsuban zelanbit lagundutia. Ikasikizun oneetan ezagun da nire opa ona. Uste dot oni geijago begiratuko deutsazula eureen paltai baino. Onegaz artuko dau neurri bagako atsegina zeubeen kapillau humilde ta prestu Prai Bartolome Santa Teresa, Karmelita Ortotzak.