BURASOEI

Sortu gituzu holetan

gu iragan denboretan,

gero ezarri txoretan;

asko aldiz an ama maiteak

mantenatu bularretan, atxikirik besoetan

aitak ere belaunetan,

gero laster aztekotan.

Azi gintuzun gazterik

aita amari gostarik,

ez, hortaz ez dut dudarik;

ez dugu aurkitzen guk heiekin

baino bizi egun oberik,

ez eta heien parerik,

naiz ez ginuen mamarik

zeren ginen pobretarik.

Ortakotz diot egia

zeren den gauza argia

guretzat dela legia:

aste guzian lanian ariz

irabazteko ogia,

begiratuz zuhurtzia

iragaiteko bizia,

eta ait-amez oroitzia.

Ait-amez gira oroitzen

eta begiak bustitzen

ez tugulakotz aurkitzen;

gure aurtasunean bazakiten

hek gure ongi altxatzen,

etsenplu onen emaiten,

gutaz ziren urrikaltzen;

eskerrak deztegu biurtzen.

Aita amek pena asko

jasan dute guretako,

bai, gure ongi azteko:

urte on degu desiratzen ta

Jainko Jaunak laguntzeko,

osasun on emaiteko,

luzaz biziarazteko,

gero zeruan sartzeko.

Ama Birjina maitea,

zato gure laguntzera,

bai dugu behar-ordia;

eta munduan segi dezagun

zeruetako bidea,

otoiztuz zure Semea:

hark dezagun onestea

eiten diogun galdea.

Zeruko Jainko aundia,

gutaz miserikordia,

atxik guri bertutia;

aita ameri, bai eta umeri,

zuk emaguzu grazia

uroski gure bizia

iragaiteko guzia

gero zeruko loria.