Sonetoa 6

 

Sukalde gosetian katuaren maukadak

kantuka afaria amesten duenean

loak bultzatzen naute, loak eta gauak

hitzik gabeko poesiaren itutean,

 

ite nadin atzoan, orainak ta geroak

izter aluen artean joanak direnean

ezin baitut aparrik edan, ezingo bitsak

irentsi zure xamurtasun ezarenpean.

 

Hila zatzaizkit aspaldidanik zure hitzak

zure partez beharrezko jo nituenean,

presentzia ixila, begi galduak ta oihartzunak

 

ere ezkutuak hilen Sheoleko haranean,

esan nahi zenizkidan maitasunezko ametsak

hilak, erditu aurretik, bien bakardadean.