HERIOK, EZINAGO HERIO

 

Hil arterainoko urteak, une guztiak

neureak dira, neureak ez beste

eta deusengatik ezeri

luzatuko nioke txeke zuririk.

Beste koordenatuetan eraiki beharko

mundu berria

aterik gabeko bideak

zabalduko dizkiguna.

Eguneroko egutegi estuki

finkatu eta programatuaren paraleloetan

ito. Gogoak

urkatuak ene antsiak

itoak izaten dira

ezin naiz mugitu

arnasik gabe hilak nahiak eta asmo berriak

diruaren truk

ezelan ez dut nik neure

bizia eskaintzan jarriko.

Heriotzearen garaipenarekin

egungo gizarte kapitalistaren ondasunak

zorioneko

maitasunaren ezintasuna

eta poesiaren

poesiaren porrota.

Heriok, ezinago Herio.