NIRE BORDATXO ITUNAREN BIDESKA HARTATIK

udazken jaioberriaren amorrazioak

zuhaitzei ohosturiko

hosto zimelduak

barreiatu egin zituen.

Denak

gudaleku bakartia

zirudien.

Ni

bidean gora nindoan

eta, horbela zapaltzen nuela,

nigan barne,

haren oinazeaz gozatzen zen

atseginkeria sadiko bat

topatu uste izan nuen.

Eta

honetaz ohartu bezain laister

nigar egiteko gogoa izan nuen

(ez dakit egin nuen edo)

eta zuhaitz desorritu haietako batetan tinkaturik,

baso osoari,

barkamena eskatu nion.

Azkenik,

zuhaitzen begirada hotza

jasanez gero,

han zirauten txori eskasek

berriro

bideratu ninduten.

Honela

bideari jarraitu nion

eta, bidegako bat iragan ondoren,

neure bordatxora heldu nintzen,

neure ametsezko bordatxora.