Gu itzuli garen bezala
Fermin Eguren
Olerki hau, "EGIN"en argitara emana, arrazoin aanitz direla-ta deigarri
suertatu zaigu eta horregatik berpublikatzen dugu.
Egun bai, neu nauzu etorri
nere lagun batekin
errautsaren gaztelu beltza behin betikoz utzirik.
Egun hautsi da katea, finitu ipui latza
abiatu naiz hegan
ainara zohardian hegatzen den bezain libro, gora.
Atzean geratu dira
egunsenti hozpela
labyrinto lazgarria
gaueko pausu hotsak
makila
atzean geratu dira
hortzemuga arrotza
odol izoztua, esperantzarik eza
marruma...
Orobat libertade oihu bat geratu da
mila eztarritan batera etsipenez etena.
Nik bada hauxe diotsuet:
haien aldia ere noizpait izan behar da
haiek ere, baiki, tenorea denean
iraganen dute horma, burdina, ziega,
tinkaturik dautzaten bakardadea
eta, bozkarioz, guk, kanpotik bidea ebakitzen diegularik
katigario lehergarria mila puskatan emanez
haiek ere
itzuliren dira noizpait etxera, zein bere aita-amera
zein bere eginbidera, zein bere ohantzera
gu geu gaur
ezin sinetsiz
itzuli garen bezala.