Paņiku eta Chokorro
Iraola, Victoriano
Paņiku ta Chokorro
biyak aldaroka,
chit aserre zetozen
noiz nai alkar joka,
Chokotikan sagardoz
ederki nastuta,
amabirenbat baso
bakoitzak ustuta.
Ojuka ta disputan
nastutubaz ala,
sebera chikiya ta
urrutiko kala,
su-esteko bandatik
zirala atera,
itza, pitza ta beti
jardun ura bera.
Ordu erdi batian
aiņ bulla aundiyan
nola setatzen ziran
kalien erdiyan,
zeladore bat onian
zitzayoten sortu,
eta lendabiziko
naiz onian artu,
aserrerazo zuten
azkenian oso,
eta biyak kartzelan
sartu ditu preso.
Chokorro konturatu
zan bezel-bezela,
batere kulpik gabe
preso zeukatela,
asi zan oju eta
indarrez bullaka,
zalapartan, deadar
eta pullankaka.
Paņiku bildurtuta
chit moduz esanez
-ziyon- isillik ago
Jaunaren izenez,
bada kartzelerua
etortzen bazaigu,
kanpora bigalduko
giotzik seguru.
Chokorro nola etzan
konseju biarrez,
kartzeleruari chit
deitubaz indarrez,
-ziyon-libratu nazak
diabru ustela,
zeladorien billa
juango nak bestela.
Noizbait aspertu eta
bi mutillak ontan,
soseguban gelditu
ziran biyak lotan.
Biyaramun goizian
isill isillikan,
azeriyaren gisa
juan ziran andikan,
burutik oņetara
ongi freskatuta,
bakoitzak bi pezeta
penaz pagatuta.
|