|
Azkatasuna euskeraren zaindari
Batiz (Aita)
Nola dira munduan
batzuk ain gaiztoak?
Zer dala-ta laga ez
aske txoritxoak,
orretarako egin
bai-ditu Jainkoak?
Zertako sartu bear
kaiolan gaixoak...?
Beren kantu politak
entzuteagaitik
burnizko etxeñoan
dauzkate loturik.
Baiña egaztitxoak
espetxeraturik
ezin dute abestu
eresi alairik.
Nai-ta jaki goxoak
ipiñi ugari
baitegian daukazun
txori politari,
ez zaizu ariko, ez,
pozaren kantari;
azkatasun-eskale
dago abeslari.
Berton auzoko batek
kaiola barnean
bostpasei txori dauzka
negar samiñean...
Baiña berak uste du,
txioak aitzean,
pozez diardutela
beren ekiñean.
Alde aundia dago
batetik bestera,
beti ez da berdiña
txori abeskera
lotu ta askearena
ez duzu ber-bera:
askeak poza dager,
lotuak minbera.
Askatasuna baita
eder ta gozoa,
denok nai dugularik
gerontzat osoa,
zergatik atxillotzen
dugu txoriñoa?...
Zergatikan utzi ez
beretzat basoa?
Ez gabiltz aspalditik
irrintzi, didarrez
askatu bear dala
Erria nai-ta-ez?
Ta geurean dauzkagu
lotuta, negarrez,
txoritxoak, mendira
egan joan naiez.
Ikusi nai ba duzu
aske Aberria,
askatu zeuk kaiolan
daukazun txoria...
Irikiozu arin
espetxe-atia...
Aguro autsi, eten,
puskatu katia!
Eta dijoala, bai,
oian barrenera,
beste txoritxoekin
alai bizitzera...
askatasuna zer dan
pozik ikastera...
doiñu eztitsuekin
Jainko gorestera!
Eta guk txoriari
eman dioguna,
gerontzat ere beti
gogoz nai duguna,
Aberriak aspaldi
gose dun kutuna,
bemaigu azkar Jaunak...
Bai!... ASKATASUNA!
Betorkigu lenbaitlen
aske bizitzea,
Euskalerriak ba-du-
ta eskubidea...
ASKATASUNA leendik
genduan gurea...
Atoz, ba, poztutzera
EUZKADI maitea!
Orla EUSKERA zaarra,
asaben mintzoa,
guk maite-maite dugun
izkuntza gozoa
etzaigu galduko, ez,
ez ilko gaixoa,
ASKATASUNA lortzen
badugu osoa.
ASKATASUNA dala
orren maitagarri,
guk ematerakoan
txori lotuari,
bertan biurtzen zaigu
gerontzat ongarri...
EUSKERA MAITEARI
BABES TA ZAINDARI
|
